امروز در جایی برگه‌ای دیدم درباره بوتوکس. نوشته شده بود که با این عمل، سم ضعیف شده‌ای به نام بوتولینوم به زیر پوست صورت کسانی که زیاد اخم می کنند تزریق میشود. این سم ضعیف شده باعث کرخی و کم تحرکی عضلات قسمت مربوطه می شود و به این صورت آدم های اخمو، بشاش می شود…
از صبح در این فکرم که قلبم را بوتوکس کنم. یک آمپول بوتولینوم لطفا! ضعیف شده هم نبود، نبود…
Previous Article
سهرابيات لبخندمان را جلب کرد. سلام
سلام”وبلاگه آرامش بخش و با احساسی دارید.
باز هم پسشتون می یام.
با نگاه نقدتون حجم سبز رو مزین کنید.
دوستیمون پایدار.
برف می بارید و ما آرام گاه با هم گاه بی هم راه می رفتیم…” ( مهدی اخوان ثالث(
آخی!!قلبتون زیاد اخم میکنه؟
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می کرد…
نوشته های شما خود یک آمپول بوتولینوم هست. هم درد داره، هم بشاشت!
در مورد نهاد نا آرام جهان، حدس می زنم که اون تاریخ قمری، یک عکس العمل و دهن کجی نسبت به تغییر تقویم ایران از هجری شمسی به شاهنشاهی بود.
در مورد مطلبی هم که گفتید جور دیگر برداشت میشود، من مجبور بودم طوری بنویسم که قابل چاپ در ستون آزاد باشد. (که اساساً پاسخی بود به درشتی یک ناشسته روی ناسزا گوی نسبت به روشنفکری و شخض سروش از صالح شخصی) برای همین ناگزیر شائبه ی مورد اشاره ی شما به وجود آمد.
انشاء الله دست نقد خود را از سر ما برندارید.
مطلب شما در مورد بي بي سي فارسي خيلي جالب و البته مورد تاييد بنده بود!
آقا چرا طنزتون غمناک شده اینقدر؟
این داستان موشها هم اشکمون رو درآورد. امیدوارم قلبتون شاد بشه زودتر