در پي باز شدن دوباره پرونده اقدامات مرحوم سعيد امامي در برخي رسانه‌ها، تصميم به انجام مصاحبه‌اي با آن عزيز سفركرده گرفتم، تا بسياري از مسايل مبهم و مهم را از زبان خود ايشان جويا شويم. اين مصاحبه در مغز من و با استفاده از قوه خيال انجام شده است كه از ايشان سپاسگزارم.

من: جناب آقاي امامي خيلي ممنون از اين‌كه وقتتان را در اختيار ما قرار داديد.
حاج سعيد: امامي ديگه كيه؟

من: آقاي اسلامي سپاسگزارم كه مصاحبه را قبول كرديد.
حاج سعيد: رمز؟

من: اي بابا… شما توي ذهن من هم دست‌بردار نيستي؟
حاج سعيد: وظيفه جا و مكان نمي‌شناسه. رمز؟

من: خيلي خب بابا … سعيدي 13 زعفران، سونا، كيان 1279 نوره، 75 زاده دگر، كپسول 721 حلقه، سيانور 17 اتوبوس.
حاج سعيد: سيرجان 12 جكوزي، پروانه 237 زعفرانيه، سروش 28 نوش، 57 نوري انديش، شياف 127 حقه، انتلكتوئل 71.

من: حالا مي‌توانم سؤالاتم را بپرسم؟
حاج سعيد: اصلا تو كي هستي كه بخواي از من سؤال بپرسي؟ فقط مي‌تواني جواب بدهي.

من: دهه! … پس دو تريلي اسم رمزي كه رد و بدل كرديم براي چي بود؟
حاج سعيد: براي اين بود كه به محض ديدن نفرستمت بازداشتگاه.

من: بازداشتگاه براي چي؟
حاج سعيد: خودت بهتر مي‌داني براي چي.

من: آقا مثل اين‌كه اشتباه شده، من فقط يك خبرنگار هستم.
حاج سعيد: پس فساد اخلاقي هم داري! ديگه بدتر …

من: ولي اسم من تو ليست هست … شما يك چكي بفرماييد.
حاج سعيد: من كه دستم از زمين و آسمان كوتاهه … تا نيم ساعت ديگه هم بايد برگردم پيش مار غاشيه، چطوري چك كنم؟

من: مار غاشيه ديگه كيه؟ اسم مستعاره؟
حاج سعيد: واقعا كه ناشي هستي… اسم مستعارهاي ما تو مايه‌هاي ميثم و سلمان و حسين و موسوي و جعفرزاده و عمار و اين جور چيزهاست. مار غاشيه كه اسم مستعار نمي‌شود.

من: نكنه زبونم لال منظورتان مار غاشيه جهنم است كه دهنش هفتاد گز باز مي‌شود؟
حاج سعيد: دقيقا 7/67 گز … من همان روز اول تخليه اطلاعاتي‌اش كردم. اعتراف كرد كه 3/2 گز بزرگنمايي كرده بود… خيلي طفلك پشيمان بود و به روز چهارم نرسيده، تواب شد.

من: پس الان بايد در بهشت باشد!
حاج سعيد: قرار شده يك جلد از كتاب خاطرات و شرح اغفالش توسط دگرانديشان را كه نوشت، يك كاري برايش بكنم.

من: مگر مار غاشيه سواد هم دارد؟
حاج سعيد: لازم باشد ياد مي‌گيرد … حالا شما هم وقت را تلف نكن. اين برگه را كه نوشته‌اي اصلاح‌طلبان گولت زده بودند و از اسرائيل، هفت هزار دلار كمك گرفته بودي را امضا كن … مي‌فرستمت بري.

من: من كي همچين چيزي نوشتم … ؟! امضا نمي‌كنم.
حاج سعيد: اشكالي ندارد … زير امضايي كه من به جايت كرده‌ام، انگشت بزن، وگرنه مي‌گم بچه‌ها انگشتت را ضميمه پرونده‌ات كنند!

من: حاج‌آقا ولي من خودي هستم… اسم رمز دارم.
حاج سعيد: زرت و پرت اضافي موقوف … ما هرچي مي‌كشيم، از دست همين به ظاهر خودي‌هاست… همان‌هايي كه من را خودكشي كردند هم اسم رمز داشتند.

من: منظورتان كي‌ها هستند؟
حاج سعيد:  همه‌شان … از آن علي ربيعي نامرد تا آن سربازي كه كاسه نوره را به من خوراند.

من: خيلي متأسفم … حالا عوارضي كه نداريد ان‌شاءالله …
حاج سعيد: نه … فقط هر وقت عطسه مي‌كنم بعدش ريش و سبيلم مي‌ريزد… اگر هم به طرف كسي عطسه يا سرفه كنم، طرف اپيلاسيون مجاني مي‌كند، به همين خاطر بچه‌ها صدايم مي‌كنند حاج فيليپس!

من:  داشتيد در مورد مار غاشيه مي‌فرموديد.
حاج سعيد: بله . .. اوايل مقر نمي‌آمد ولي من بردم گرداندمش و باهاش حرف زدم. كم‌كم تحت تأثير قرار گرفت و يك روز صبح كه برايش نان سنگك گرفته بودم، بغضش تركيد و گفت اعتراف مي‌كند؛ و از همان زمان شروع كرد به گفتن و نوشتن شرح زندگي خودش.

من: الان تا كجاها پيش رفته؟
حاج سعيد: تا آنجا كه معلوم شده تخم و تركه‌اش برمي‌گردد به مار سمت چپي ضحاك.

من: سمت چپ ما يا سمت چپ ضحاك؟

حاج سعيد: عجب نكته جالبي!… يادم رفته بود بگويم اين را هم بنويسد… خوشم آمد ازت … چقدر مي‌گيري؟ من دو برابر مي‌گم بهت بدهند براي ما كار كن … روزنامه‌نگارهاي زيادي با ما كار مي‌كردند، مشهورترينش همين ح…

من: بگذريم حالا! جديدا يك فيلمي از شما منتشر شده كه در آن از هولوكاست صحبت مي‌كنيد. اگر ممكن است در اين مورد كمي توضيح دهيد.

حاج سعيد: دروغ مي‌‌گويند يهودي‌ها … شش ميليون كشته‌شان كجا بود؟ رفقاي نازي مي‌گويند دويست هزار تا، نئونازي‌ها هم مي‌گويند سيصد هزار تا … ما هم مي‌گيريم 250 هزار تا. فوق فوقش هم يك ده، پانزده هزار تايي اين وسط لوطي‌خور شده باشند، ولي امكان ندارد از نيم ميليون بيشتر كشته باشند.

من: توي اين رفقاي نازي و نئونازي شما كسي هست كه به كل منكر هولوكاست شده باشد؟
حاج سعيد: يك بار ديگر به رفقاي من توهين كني، مي‌دهم توابت كنند ها!

من: … آخه جديدا مي‌گويند … .
حاج سعيد: ساكت … ديگه نمي‌خوام چيزي بشنوم.

من: يك سؤال ديگر هم داشتم، راجع به اين شعار «ايران براي همه