پیش از دوران مشروطیت، ملا علی کنی، مجتهد صاحب نفوذ تهران، به زهد و پرهیزکاری زبانزد عوام بود. ثروت بی‌اندازه‌ی او از راه‌های مشروع و نامشروع در متون تاریخی ثبت است. هنگامی که قحطی در تهران جان آدم‌هارا می‌گرفت، ملاعلی از احتکار غلات و بالابردن بهای آن، ثروت می‌اندوخت. او هر سال، روسپیان تهران را از شهر بیرون می‌راند. چند وقت بعد، سربازان نایب‌السلطنه، بر دروازه‌ی شهر از هر روسپی پولی می‌گرفتند و به او اجازه‌ی بازگشت به شهر را می‌دادند. درآمد حاصله از این راه، میان نایب‌السلطنه و مجتهد پارسای شهر تقسیم می‌شد.

(مهدی خلجی، نظم نوین روحانیت. به نقل از  Hamid Algar, Religion and State in Iran, 1785- 1906, Los Angeles)