با اينكه هم با محمد رهبر دوست‌ام و هم كارش را در گزارش‌نویسی می‌پسندم؛ ولی اینها هیچ دلیل نمی‌شود که از مهملاتی که در ویژه‌نامه حافظ اخیر شرق بافته‌بود؛ چشمپوشی کنم. محمد البته حق دارد مثل خیلی از ایرانی‌ها آنقدر شیفته حافظ باشد که به غلو بیفتد (اصلا به نظر من این “غالی” باید به جای آنکه به صفت شیعیان مشهور شود، کلا برای ایرانی‌ها بکار رود!) ولی حق ندارد “قلب” آشکار کند و چرندیات شبه ادبی تحویل مردم دهد. به عنوان نمونه این را ببینید:
” و (حافظ) البته ابايى هم ندارد كه بگويد دلبر سروقد اصلاً اهل محبت نيست و به دنبال مال دنيا است: من گدا هوس سرو قامتى دارم/ كه دست در كمرش جز به سيم و زر نرود”