بحث بین سبزها داغ است که در صورت دستگیری موسوی یا کروبی کجا جمع شوند. گویا در نفس بیرون آمدن و محکم ایستادن در برابر این خبط احتمالی شک و بحثی نیست و همگی متفق‌القول هستند که به محض انتشار این خبر از یک منبع موثق (مثلا سایت کلمه) بیرون بریزند.

چند نفر به من ایمیل زده‌اند و در شبکه‌های اجتماعی در جریان هستم که جاهایی مثل میدان آزادی، بهارستان، میدان انقلاب، چهارراه فلسطین و میدان ولی‌عصر گزینه‌های احتمالی هستند.

میدان آزادی به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود چون هم بسیار بزرگ است و پرکردن آن مشکل و هم پرت است. یک جای کوچکتر و به همان میزان معروف‌تر بسیار بهتر است. با شناختی که من از تهران دارم میدان ولی عصر را توصیه می‌کنم. کوچکتر است و معروف و قلب تهران محسوب می‌شود. حتی اگر نقشه تهران را اگر چهار تا کنید می‌بیند که مرکزش حولی میدان ولی عصر می‌افتد. نه مثل بهارستان بن بست و خطرناک است و نه مثل میدان آزادی درندشت و دورافتاده. هر کس میدان ولی‌عصر را در دست داشته باشد کل تهران را در مشت گرفته است. از شمال و جنوب و شرق و غرب تهران هم رسیدن به آن آسان است.

ده هزار نفر دور میدان ولی‌عصر به اندازه دویست‌هزار نفر دور آزادی به چشم می‌آید. (به همین خاطر بود احمدی‌نژاد طرفدارانش را 24 خرداد دور میدان ولی عصر جمع کرد.)

ساختمان‌های تجاری و اداری و مسکونی بسیاری دورتادور آن و به فاصله کمی قرار گرفته‌اند که کنترل عکس‌برداری و فیلم‌برداری معترضان را عملا غیر ممکن می‌کنند، بماند که صدها نفر از ساکنان و کارکنان مستقر در آن اماکن کافیست فقط پرده را کمی کنار بزنند و با موبایلشان فیلمبرداری کنند.

به هر حال هرکجا که باشد، سبزها باید هرچه سریع‌تر به توافق برسند و به همه اعلام کنند تا اطلاع‌رسانی شود. کمبود -یا حتی نبود- استراتژیستهایی که بیشتر معترضان آنها را قبول داشته باشند در اینجا بیشتر خودش را نشان می دهد. ولی به هر حال باید فعلا چریکی عمل کرد و با یک رای‌گیری مجازی سریع، محلی را تعیین کرد. البته پیشاپیش باید توافق کرد کسانی که محل‌های دیگری مد نظرشان است به رای اکثریت گردن بگذارند و نه به جاهای دیگر بروند، نه دیگران را دعوت کنند. شرایط فعلی مثل شب عملیات است که درست یا غلط باید یک تصمیم گرفته شود و همه، موافق یا مخالف همان کار را انجام دهند.