از آنهایی که دربندند و امیدوارم همه شان هرچه زودتر آزاد شوند به یاد دو نفر بیشتر هستم. یکی فواد صادقی و دیگری علیرضا بهشتی شیرازی. درباره فواد صادقی نکته احساس برانگیزی به ذهنم نمی رسد که به سنت یادکردهای اشک برانگیز بنویسم. فواد از بچه‌های بسیج دانشگاه امیرکبیر بود که آن زمان نزدیک به جناح راست و بعدا اصولگرا محسوب می‌شد. بزرگترین کارش در عرصه رسانه راه‌اندازی بازتاب و تبدیل آن به پربیننده‌ترین و تاثیرگذارترین وب‌سایت خبری فارسی زبان (به همراه عمار کلانتری) بود که بر خلاف آنچه برخی می‌پندارند موفقیت آن صرفا به خاطر حمایت محسن رضایی و بعضی مصونیت‌ها یا حتی سابقه بازتاب نبود. شاید اینها تاثیر داشت اما نکته اصلی نبوغ خود فواد صادقی بود که من از نزدیک می دیدم و به نظرم بیشتر سایت‌های فارسی که بعداز بازتاب راه افتادند از ابتکارهای فواد در مواردی مثل نحوه انتخاب و چینش اخبار و تیترزنی و حتی تحلیل تاثیر ‌گرفتند. خیلی ها هم که کاملا کپی برداری از بازتاب بودند.

البته جنجال‌ساز هم بود و به عقیده من کار او در بازتاب یکی از اصلی‌ترین الگوها برای افشاگری‌های آنچنانی بود که احمدی نژاد بزرگترین ثمره آن نوع ژورنالیسم بود. هرچند که احمدی‌نژاد به زودی با بازتاب هم درافتاد و با پیگیری‌های مستقیم دفتر او بازتاب پلمب شد، موردی که بهت بسیاری از طرفداران اصولگرای او را به همراه داشت.

او بعدا هیچ همکاری‌ای با تابناک که تا حدودی جایگزین بازتاب شد نداشت (همانطور که خود من هم هنوز حتی رنگ دفتر تابناک را ندیده‌ام) و سایت آینده را راه انداخت. سایتی که هرچند اشکالات فراوانی داشت و دارد ولی هم در خبررسانی و تحلیل خبر از بازتاب حرفه‌ای تر بود و هم در حمایت از میرحسین موسوی و جنبش سبز کاری کرد کارستان. او نه فقط از محسن رضایی که چشم‌انتظار حمایت فواد و مجموعه آینده بود حمایت نکرد -و در مقابل حمایت او را از دست داد- بلکه آنچنان قوی و جانانه در جذب اصولگراها به میرحسین موسوی کوشید که سایت آینده پیش از همه و در نیم‌روز 22 خرداد با جماعت حکم توقیف بدستی که با اسلحه سرد و گرم به دفتر سایت ریخته بودند مواجه شد. “آنها” می‌دانستند خط‌دهی بسیاری از اخبار و گزارش‌ها و حتی سیاست‌ها از کجا می آید…

پس از آن چند بار سایت آینده توقیف و فیلتر و رفع توقیف و رفع فیلتر شد و هربار فشارها بر آن و به خصوص صادقی بیشتر می‌شد و او هم در حمایت از موسوی و انتقادهای تند از دولت و رئیسش تا اینکه سرانجام حوالی 22 بهمن امسال دستگیر شد و هنوز بازداشت است. بازداشتی که آنچنان که باید و شاید از طرف جنبش سبز و همینطور همکاران فضای سایبر ژورنالیسم مورد توجه قرار نگرفته و محکوم نشده و این در حالیست که مجموعه سایت آینده و در راس آن فواد صادقی بیشترین نقش رسانه‌ای در حمایت از موسوی در میان اصولگرایان و طیف معتدل مایل به نظام را داشت و خود آقای موسوی علاقه زیادی به این مجموعه و فواد داشته و دارد. علاوه بر اینها من به عنوان شاهدی نزدیک (که البته همیشه اختلاف نظرهای عمیقی در بسیاری از موارد با او داشته و دارم) شهادت می دهم که فواد صادقی و همینطور عمار کلانتری (پسر استاندار دولت خاتمی) با آن سابقه اصولگرایانه و بسیجی‌شان می توانستند با کوتاه آمدن در برخی مواضعشان هم به مال و مکنت بسیاری دست یابند و هم پست‌های بسیار مهمی را از آن خود کنند. امیدوارم فواد هرچه زودتر آزاد شود.

در مورد علیرضا بهشتی شیرازی می توانم این را بگویم که او یکی از شریف‌ترین، بافرهنگ‌ترین و درستکارترین آدم‌هایی‌ست که در حوزه فرهنگ من تا بحال دیده‌ام. آقای بهشتی مدیر انتشارات روزنه است و بهانه آشنایی و گپ و گفت من با ایشان انتشار یک کتاب از من توسط روزنه بود که حماقت کردم و در لحظه آخر (که قرارداد و چک هم نوشته شده بود) آن را به هم زدم. اما آشنایی با آقای بهشتی جدا برایم جالب و جذاب بود. آدمی واقعا فرهنگی و با شعور که در همان چند جلسه دیدار و گفتگو (که آخری‌اش آذرماه امسال بود) دقت نظر و کاردانی‌اش برایم درس‌آموز بود. هرچند که عقاید مذهبی او را شخصا قبول ندارم و با هم در این زمینه بحث تندی هم کردیم اما واقعا وقتی فکر می کنم اگر الان میرحسین آنجایی بود که باید می‌بود سکان فرهنگ بخش دولتی ما دست افرادی باشعور و با فرهنگ مثل بهشتی بود… دلم می‌خواهد بروم کامران دانشجو را با دست‌های خودم خفه کنم! (توجه: خفه کردن کامران دانشجو ربطی به مسائل فرهنگی ندارد و به مسائل انتخاباتی برمی‌گردد!)

امیدوارم این مرد شجاع و دوست‌داشتنی هم هرچه زودتر آزاد شود.