چند پیشنهاد تلگرافی برای رفقای سبز یا معترضان به حکومت در 25 خرداد. لطفا اگر موافق بودید در شبکه‌های اجتماعی همخوان کنید یا در سایر رسانه‌ها منتشر کنید تا بیشتر دیده شود. در بخش نظرات هم البته می توانیم بحث کنیم:

1-      فراموش نکنید که پلاکاردهایی با نوشته‌های عربی می‌تواند در جهان عرب و به خصوص مصر بسیار مورد توجه قرار گیرد. لازم نیست این نوشته‌ها تند باشد اما می‌تواند زیرکانه باشد. چند جمله‌ای که من پیشنهاد می‌دهم اینهاست:

هیچ ملتی با تمدن چند هزار ساله سزاوار دیکتاتوری نیست؛ آزادی‌ات مبارک مصر عزیز! / دلهایمان با انقلابتان بود؛ حالا نوبت شماست! / دیکتاتور می‌رود و تمدن می‌ماند/ بزرگ باد نامت ای مصر بزرگ باد نامت ای ایران/  به سوی تو می‌آییم ای مصر

که البته باید از رفقایی که به عربی امروزی مسلطند خواست ترجمه کنند. ضمنا اگر خواستید پلاکارد عربی تهیه کنید یادتان باشد که رسم‌الخط اعراب با ما فرق دارد و مثلا نستعلیق را خیلی سخت می‌توانند بخوانند. از کامپیوترتان فونتی عربی انتخاب کنید یا از فونتهایی مثل آریال یا نسخ که بیشتر مشترکند، استفاده کنید.

2-      در ایام انتخابات، شعاری از ایرانیان که خیلی در دنیا دیده و مشهور شد “Where is my vote?” بود. جمله‌ای ساده، تاثیرگذار و دلنشین که تا سالهای بعد هر کجا تکرار شود یادآور کودتای انتخاباتی ایران بود. پیشنهاد می‌کنم از این جمله استفاده شود اما با این تغییر:

?Where is my friend

که اگر با عکس‌هایی از ندا، سهراب، محمد و هریک کشته‌شدگان در اعتراضات مخلوط شود به شدت تاثیرگذار خواهد بود (یا مجموعه‌ای از آنها). کافیست عکس‌هایی از مچند معترض با چنین پلاکاردی (که می‌تواند صرفا یک کاغذ آ4 باشد) منتشر شود خواهید دید چطور مورد توجه قرار می‌گیرد و به بسیاری از مردم دنیا پیام می‌دهد که بسیاری از ایرانی‌ها فقط به خاطر آنکه از سرنوشت رای‌شان سوال کرده‌اند کشته شده‌اند. البته از عکس زندانیان سیاسی هم می‌توان استفاده کرد.

3-      رفقایی که خارج از ایران هستند و موقعیتی دارند می‌توانند با حرکت مردم در این روز همراهی کنند یا به هر نوع دیگری سعی کنند این روز را برجسته کنند. از تجمع همزمان جلوی سفارتخانه‌های ایران گرفته تا درخواست‌های گروهی از رسانه‌های معتبر دنیا برای پوشش بیشتر و بهتر وقایع ایران. نمونه‌های خاص و بر حسب مورد هم زیادند که هر کس بنا بر موقعیت و اطلاعاتی که دارد می‌تواند انجام دهد. مثلا من شنیده‌ام افغان‌های عزیز به خاطر اعدام تعداد بیشتری از هوطنان‌شان در ایران ( از جمله اعدام سریع‌السیر 5 افغان دیگر در زندان وکیل‌آباد مشهد که بیشتر به نوعی انتقام‌گیری می‌مانست) می‌خواهند راهپیمایی دیگری در کابل و چند شهر دیگر افغانستان در اعتراض به جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌کنند؛ از این‌رو پیشنهاد می‌کنم حوالی ساعت 4 بعد از ظهر 25 بهمن این کار را انجام دهند که نوعی همبستگی با معترضان ایرانی هم باشد.