آقاي نبوي عزيز!

به تقويم من، امروز روز تولدت است و بايد 48 يا 49 ساله شده‌باشي. مي‌دانم كه اصولا وبلاگ‌خوان نيستي و اين نوشته را نمي‌بيني ولي خواستم تبريك بگويم.

كاش مي‌شد قبل از اينكه دعادي داريوش سجادي مستجاب شود و بميري، دوستان وبلاگستان فرض كنند ابراهيم نبوي مرده‌است و يكي از اين مراسمي كه براي عمران صلاحي گرفتيم، برايت مي‌گرفتيم و چند روزي همه درباره ابراهيم نبوي مي نوشتيم، منتها با اين فرق كه مي‌توانستيم نقدش كنيم. مي‌داني؛ من هم مثل شما فكر مي‌كنم پهلوان زنده را عشق است! و از اينها گذشته، مگر مي‌شود مرده عزيز را نقد كرد؟!

وقتي ابراهيم نبوي بميرد، همه ما مي‌شويم دوستاران همه كارهايش، و ابراهيم نبوي را قبل از اينكه حتي نكير و منكر را توي گور ببيند، مي‌بريم بالاي ابرها. آن‌وقت من مي‌توانم بگويم از فلان كار نبوي خوشم آمد و از بهمان نه؟

مي‌گويند بميريد قبل از اينكه بميريد! من مي‌گويم زنده‌باشي!