ترانه‌ی اِسی (Εσύ=تو) عاشقانه‌ترین ترانهایست که تابحال شنیده‌ام. ترانهایست یونانی که چندبار بازخوانی شده اما به نظر من بهترین اجرایش همین است که آنتونیوس پُلیتیس و تزینا اسپیلیوتپو در سال ۱۹۷۷ اجرا کرده‌اند. وقتی آن را گوش می‌دهید می‌توانید ترجمه‌ی آزاد من (از روی ترجمه‌ی انگلیسی) را در ادامه بخوانید.
ترانه‌ی یونانی Εσύ (تو)
(ترجمه‌ی آزاد محمود فرجامی)
تو…
زیباترین گلی را می‌مانی که زمین به خود دیده
منبع لایزال زلالی در تشنگیِ بیابان
تو… تنها تو
تو…
به آفتاب می‌مانی در آبیِ آسمان
سوسوی ستاره‌ای در شهد شب برگ‌ریزان
تو… تنها تو
تنها عشق منی
تا من تو شوم و تو من شوی
تا وقتی که آینده و اکنون و گذشته
مثل من و تو
یکی شوند
تو تنها عشق منی
تو …
تابستانی – بی‌لکه ای ابر
گرمای امیدی، در دل سرد
تو… تنها تو
روشنی شبنمی بر بامدادِ برگی
عطر سرزمینی از یاد رفته‌ای
تو… تنها تو…
Εσύ