1- اگر می خواهید یک مصاحبه متفاوت و غافلگیر کننده را بخوانید و مهمتر از آن گوش کنید، گفتگوی ماه منیر رحیمی با باسم رسام در رادیو زمانه را از دست ندهید. اسمش را من گذاشته ام وقتی مصاحبه شونده عاشق مصاحبه گر است یا "صحبت از نوع نزدیک!"

2- سایت فردا دوباره راه افتاده، منتها این بار بی علی شکوهی. (کاشکی گردانندگان جدید یک دستی به سر و روی فردا هم می کشیدند تا یک مقداری از قالب گرافیکی لایتچسبک بازتاب در بیاید)

3- ابراهیم نبوی یادداشت بلندی در وبلاگش نوشته در مورد این اتهام رایج جاسوسی به نویسندگان و اندیشمندان و روزنامه نگاران. کلا جالب بود برایم به خصوص این قسمتش که امیدوارم رفقای سیمایی ما هم مد نظر داشته باشند:

… من برای نوشتن طنز روزانه از روزنامه جامعه ماهانه صد هزارتومان دستمزد می گرفتم و کارمندان روزنامه جامعه همیشه برای گرفتن دستمزدشان با امورمالی که حقوق ها را دیر می داد، چون پول نداشت، درگیر بودند. البته در همان زمان درآمد اصلی من به سیاق پنج سال 1370 تا 1375 از نوشتن پلاتو و فیلمنامه برای برنامه های کمدی تلویزیون می گذشت و در همان زمان که ماهانه از جامعه صد هزار تومان می گرفتم، ماهی پنج میلیون تومان برای نوشتن برنامه تلویزیونی ای به نام « قاصدک» بدون نام خودم از تهیه کننده ای در صدا و سیما دستمزد می گرفتم. ( توضیح بدهم که این دستمزد برای نوشتن برنامه تلویزیونی دستمد بالایی نیست و اصولا نرخ کار تلویزیونی در ایران همین است.) نکته این که در همان زمان که من متهم بودم که از آمریکا پول می گیریم، 90 درصد درآمد من از طریق نوشتن فیلمنامه برای تلویزیون و سینما بود و پول مان از دستگاه آقای لاریجانی می آمد.

4- یادداشت طنزآمیز نازلی در مورد دعواهای آرامش دوستدار، سروش، نیلگون، ملکوت، عبدی کلانتری و داریوش محمدپور را هم وقت کردید بخوانید؛ بامزه اس.